De achtergrond commentaren staan er weer bol van: het groeiende tekort aan technici en vakmensen. Het bedrijfsleven komt met de werving van technici steeds vaker in de problemen, hetgeen de groei en continuïteit van de organisatie (en dus ook de economie) in gevaar brengt.
Nu is dit een geluid wat we al jaren horen. Adviseurs in arbeidsmarktcommunicatie wijzen in ieder geval al jaren op het veronachtzamen van dit probleem. We hobbelen maar door, schuilend achter de korte termijn.
In dezelfde artikelen en reacties lees je ook altijd over mogelijke oplossingen. Meer meisjes in techniek brengen, stoppen van exotische fun studies waar niemand op zit te wachten, betere aansluiting onderwijs op de praktijk, employability van werknemers vergroten enzovoort.
Hier praten we nu ook al jaren over. En we blijven het probleem houden. Dus ligt de oplossing niet dieper verscholen? Ik voeg een oplossing toe aan het rijtje.Want ik heb het idee dat we het op een geheel ander niveau zoeken? Daarmee wordt het er overigens zeker niet eenvoudiger op, maar er is geen gemakkelijke oplossing voor dit probleem in ons kleine landje. Dat blijkt wel.
Mij lijkt de crux van het verhaal dat we theoretische vorming van onze kinderen tot hoogste doel hebben gemaakt. Studie en opleiding zijn geen middel meer om iets te bereiken, het zijn doelen op zich. Gij zult studeren, bij voorkeur zo lang en zo hoog mogelijk. Het ‘hoofd’ (letterlijk) krijgt alle aandacht. Maar de handen? Hoe zit het daarmee? Ruben van Zwieten, predikant en oprichter van De Nieuwe Poort, zei er laatst ook iets aardigs over: “Een citotoets heeft nooit onze handigheid met de handen getoetst. Wie en wat was er nu dom? Vaardigheden aanleren met het hoofd is een ding, maar de vorming van een mens houdt meer in.”
Mijn idee. Laten we met elkaar afspreken dat we stoppen met het zo lang en zo hoog mogelijk theoretisch opleiden van onze kinderen tot de norm te verheffen. Want daar komen ook al die fun studies vandaan waar niemand op zit te wachten. Liever een hbo studie die nergens over gaat en nergens toe leidt, dan een vak geleerd. Laten we stoppen met mensen die kiezen voor een vakopleiding te betitelen als ‘lager opgeleid’. Laten we kijken hoe we veel meer oog krijgen voor de ‘handen-talenten’ van onze kinderen. Laten we stimuleren dat bedrijven weer zelf jonge mensen kunnen opleiden op de werkvloer. En laten we stoppen met onzin-studies.
Hoe vaak hoor je niet aan de keukentafel: kinderen hebben tegenwoordig geen enkel idee meer van wat ze later willen worden. Hoe zou het toch komen?
Door: jkaal | dinsdag, 16 september 2014 | Geef een reactie (0)
